สื่อต่างประเทศรายนงานว่า ที่เมืองหยางโจว ประเทศจีน มีเด็กชายคนหนึ่งอายุ 10 ขวบชื่อ หู ป๋อ เหวินชอบถามถึงเรื่องของพ่อตนเองอยู่เรื่อยมาก เพราะตั้งแต่เกิดมาเขายังไม่เคยพบหน้าพ่อของตนเองเลย  จึงชอบตั้งคำถามว่า “พ่อไปไหน ทำไมยังไม่กลับบ้าน?” …

    แม่เห็นว่าลูกชายโตพอที่จะรู้เรื่อง จึงเล่าความจริงให้เขาฟัง โดยบอกว่า พ่อของเขาเสียสละชีวิตเพื่อชาติ เนื่องจากพ่อของเขาเป็นทหาร นักรบเพื่อชาติ

    เรื่องเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 24 เดือนมิถุยายน ปี 2009 ณ เวลา 8:00 น. ฝนตกหนักมาก หลังจากที่รถทหารที่บรรทุกทหาร 11 คันกำลังจะขับผ่านหน้าผาสูงชันเพียง 30 องศา พ่อจึงรีบลงจากรถช่วยดูลาดเลาให้ จนทำให้รถบรรทุกทั้ง 10 คันขับผ่านไปได้อย่างปลอดภัย แต่ในขณะที่เขากระโดดขึ้นนั่งบนรถคันสุดท้ายและกำลังจะขับผ่านหน้าผาไปนั้น ก็เกิดสิ่งผิดพลาดทำให้รถคันที่พ่อนั่งตกหน้าผาลงไป

    เมื่อตกถึงพื้นด้านล่าง ในตอนนั้นเพื่อนที่เป็นคนขับรถสลบไม่ได้สติ แต่ว่าพ่อสังเกตเห็นว่ามีก้อนหินใหญ่มากกำลังกลิ้งลงมา มันเป็นช่วงเวลาที่รวดเร็วมาก พ่อไม่คิดอะไรมาก รีบผลักเพื่อนคนนั้นออกจากรถทันที ส่วนพ่อก็โดนก้อนหินใหญ่ทับ จนกลายเป็นร่างที่ไร้ลมหายใจ…

    เมื่อที่โรงเรียนให้เขียนเรียงความหัวข้อเรื่อง “คุณพ่อของฉัน” เขาก็ได้เอาเรื่องราวที่แม่เล่าให้ฟังนี้ไปเขียนเป็นเรียงความส่งครู จนเรื่องของเขาได้รับความสนใจจากคุณครูทั้งโรงเรียน
    เพราะก่อนหน้านี้แม่ของป๋อ เหวินไม่อยากทำให้ลูกชายเสียขวัญ จึงโกหกตลอด 10 ปีที่ผ่านมาว่า พ่อเป็นทหารไปออกรบในดินแดนที่แสนไกล ไม่มีสัญญาณ และไม่มีมือถือ ทำให้ติดต่อกลับมาไม่ได้ แต่ทว่าป๋อ เหวินก็เซ้าซี้ตลอดว่า “เมื่อไรพ่อถึงจะกลับมา ผมอยากเจอหน้าพ่อ ผมยังไม่เคยเจอหน้าพ่อเลย?” กระทั่งป๋อ เหวินอายุได้ 10 ปี แม่คิดว่าเขาโตพอที่จะเข้าใจอะไรได้มากขึ้น จึงยอมพูดความจริงให้ฟัง

(ภาพเหตุการณ์ในวันเกิดเหตุ)

    และรุ่งขึ้นก็พาลูกชายไปที่สุสานของพ่อเพื่อเคารพศพของพ่อ พร้อมบอกว่า พ่อของลูกเป็นวีรชนผู้กล้าหาญ เสียสละชีวิตเพื่อทหารคนอื่นๆ
    ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาแม่ของ ป๋อ เหวินก็ต้องรับภาระหนักในการหาเลี้ยงครอบครัว อีกทั้งยังต้องดูแลแม่สามีที่ป่วยเป็นโรคประสาท และยังต้องรับหน้ากับลูกชายที่ถามถึงพ่อทุกวัน เพราะเหตุนี้เองทำให้ ป๋อ เหวินรักและเห็นอกเห็นใจแม่ของเขามากขึ้น กลายเป็นเด็กที่กตัญญูและเด็ดเดี่ยว เข้มแข็งมากขึ้น!

    ในชั้นเรียนไม่เพียงเป็นคนที่ร่าเริง จริงจังกับการเรียนแล้ว และยังรู้สึกภาคภูมิใจในตัวพ่อคนนี้มาก เป็นเหมือนฮีโร่ประจำตัวของเขาเลยทีเดียว

    หลังจากที่บทความนี้ถูกเผยแพร่ลงในโลกออนไลน์ ก็มีชาวเน็ตจำนวนมากออกมาคอมเมนต์ว่า

“สงสารแม่ที่สุดรู้ทั้งรู้แต่ก็พูดอะไรออกมาไม่ได้ ไม่มีที่ระบายได้แต่เก็บไว้ในใจ”

“ภรรยาผู้ยิ่งใหญ่ ทำเพื่อคนทั้งบ้าน”

“ดีแล้วลูกที่เข้มแข็งและเป็นที่พึ่งให้แม่ได้”

“ซึ้งใจมาก เรื่องจริงยิ่งกว่านิยายเสียอีก”

ที่มา :today.line