การเลี้ยงดูเด็กเล็กนั้นเป็นสิ่งสำคัญ ควรมีการปลูกฝังอบรมนิสัยตั้งแต่ยังเล็ก เพื่อว่าโตมาจะได้นิสัยดี เชื่อฟัง มีมารยาท แต่เมื่อไม่นานมานี้เองได้มีสมาชิกพันทิปรายหนึ่งออกมาตั้งกระทู้ถามว่า "ทุกๆท่านช่วยอาเราหน่อยค่ะ ตอนนี้อาเรา ไม่เอาลูกชายแท้ๆของตัวเอง เพราะพฤติกรรมของน้อง"

    เรื่องมีอยู่ว่า คุณอาของเจ้าของกระทู้อายุ 40 ปี มีลูกชายแท้ๆ 1 คน อายุ 7 ปี และลูกบุญธรรม 1 คนอายุเท่ากัน อาอยากให้ลูกชายมีเพื่อนเล่นจึงได้ไปอุปการะเด็กอีกคนมาเลี้ยงเป็นลูกบุญธรรม เพราะกลัวลูกจะโดดเดี่ยวไม่มีเพื่อนเล่นด้วย ซึ่งลูกบุญธรรมในตอนแรกอยู่กับยาย แต่พอยายเสียก็ไปอาศัยบ้านคนนั้น คนโน้นที สุดท้ายอาเห็นแล้วสงสารจึงไปรับมาเลี้ยงไว้ ตอนไปรับมาอายุ 3 ขวบ

   และสิ่งที่อาเราสัมผัสและเห็นได้ชัดนั่นก็คือลูกชายแท้ๆของเขา ดื้อ ซนและหัวรั้นมากอยู่ยาก กินยาก  ไม่เอาใครเลย ยกเว้นเรากับอาและยายของเรา
ไม่พอใจมีร้องกรี๊ด ชักดิ้นชักงอ กับเด็กอีกคนเป็นเด็กแบบเลี้ยงง่ายๆ ว่านอนสอนง่าย  บอกว่าไม่คือไม่  เป็นเด็กไม่ค่อยพูด  ออกแนวขี้อาย แต่จะยิ้มและยกมือไหว้ผู้ใหญ่เท่านั้น  อยู่กับใครก็ได้  และมีความอดทนอดกลั้นสูง  ซึ่งถ้าถามถึงการเลี้ยงดูของเด็กทั้งสองคน  ลูกชายแท้ๆของอา ได้รับความรักแบบเต็มๆ ตามใจทุกอย่าง อยากได้หามาให้หมด

    ต่างกับเด็กอีกคนมาก เพราะเด็กคนนั้นเรียบร้อย อาจเป็นเพราะเด็กอีกคนอยู่แบบอดๆ ยากๆ มีคนเอาน้ำเอาข้าวให้กิน แต่ไม่มีคนเอาไปเลี้ยงดูแบบจริงจัง และล่าสุดอาเริ่มทนไม่ไหวกับพฤติกรรมของลูกชายตนเอง เหมือนว่าจะไม่ค่อยเอาลูกชายแท้ๆ ของตัวเองแล้ว กลับกลายเป็นรู้สึกโอเคกับลูกบุญธรรมมากกว่า

    ส่วนตัวเจ้าของกระทู้เองก็ไม่โอเคกับอะไรแบบนี้เหมือนกัน ซึ่งก็ไม่รู้จะช่วยเหลืออายังไง จึงมาตั้งกระทู้ขอคำปรึกษาจากสมาชิกพันทิป ยังไงก็ขอขอบคุณสำหรับความคิดเห็นและคำปรึกษานะคะ มาดูความคิดเห็นของชาวพันทิปกันดี

    ผมเห็นด้วยกับหลายๆ ท่านครับ ควรรีบไปพบจิตแพทย์ ถ้ามีปัญหาเรื่องค่ารักษา

    ในส่วนของเด็กที่เป็นลูกไม่ได้เป็นปัญหาอะไรเลยนะครับ เป็นเรื่องปกติของเด็ก ที่น่าหนักใจคือ พฤติกรรมของผู้ใหญ่ที่ไม่มีจิตวิทยาในการเลี้ยงเด็ก คนที่ต้องปรึกษาแพทย์คือ แม่ของเด็ก

    อยู่ที่การเลี้ยงดูเลยค่ะ ลูกสาวคนเล็กเรา 6 ขวบปกติพ่อเค้าจะดูแล เราดูคนโต หลังๆเห็นลูกเอาแต่ใจตัวเอง อะไรไม่ถูกใจกรี๊ด กระทืบเท้า งอแง ตีพ่อ ติดมือถือ คือพ่อตามใจมาก พอขัดใจนิดหนึ่งเป็นเรื่องเลย เราเลยเอาคนเล็กมาดูแลเอง ตอนแรกๆ ก็เป็นนะคะ แต่พอเค้ารู้ว่าเราเอาจริง ไม่ตามใจ  ขนมเซเว่นจะซื้อต้องไม่ทำให้ฟันผุ และจำกัดยอดซื้อทุกครั้ง เค้าก็ค่อยๆ สังเกตและต้องปรับตัว เราไม่ตีนะคะ แต่ทำโทษให้ไปยืนมุมห้องบ้างจนกว่าจะสงบ มือถือยึดขาดดูได้วันละ1ชม. ไม่ตามใจ ตอนนี้ดีขึ้นมากค่ะ มีระเบียบ ไม่กรี๊ดแล้ว การเรียนก็ดีขึ้น บอกอาคุณปรับใช้ดูนะคะ หลักๆต้องใจแข็ง ฝึกวินัย อย่าตามใจเกินไปค่ะ

    ปัญหาเด็ก 99.99% ต้องแก้ที่คนเลี้ยงค่ะ เด็กนี่ปลายเหตุของปัญหาแล้ว เรามาดู

    คำถามของคุณก็มีคำตอบในตัวอยู่แล้วนี่ครับ อาคุณเลี้ยงลูกไม่เป็น 7 ขวบยังขนาดนี้ พอ 14 - 15 อาคุณจะรู้ว่านรกมีจริง

    นี่เลย สาเหตุที่เอาแต่ใจ เพราะแม่ตามใจไปทุกอย่าง 

(ภาพประกอบเนื้อหาเท่านั้น)

    ทั้งนี้ หลายคนก็แนะนำให้คุณอาแม่ของเด็กไปพบจิตแพทย์ บางคนก็บอกให้เด็กไปพบจิตแพทย์ แต่คนส่วนใหญ่ลงความคิดเห็นว่า คุณอาแม่ของเด็กควรปรับเปลี่ยนพฤติกรรมในการดูแลเลี้ยงลูกชายก่อนที่จะสายเกินไป นี่เป็นอีกตัวอย่างที่เห็นได้ชัดว่า การอบรมสั่งสอนของผู้ปกครองนั้นสำคัญต่อการเจริญเติบโตของเด็กเป็นอย่างมาก 

ที่มา: สมาชิกพันทิปหมายเลข 6535064