หลังจากที่เฟซบุ๊กที่ชื่อ Arda Kanokon นำภาพเด็กๆ ในหมู่บ้านอุ้มผางคี ห่างจากโรงเรียนอุ้มผางวิทยาคม ซึ่งตั้งอยู่ในตัว อ.อุ้มผาง จ.ตาก ซึ่งอยู่บนยอดเขา ลำเนาไพร โดยเด็กๆ ต้องเรียนออนไลน์ในพื้นที่ห่างไกลความเจริญ ซึ่งเด็กๆ ต้องเดินหาสัญญาณกันใหญ่เลย

    ผู้สื่อ chiangmainews ได้รายงาน  ซึ่งนำภาพและคลิปวีดีโอของเด็กๆ ที่หมู่บ้านอุ้มผางคี ซึ่งตั้งอยู่ค่อนไปทางทิศตะวันออกของตัว อ.อุ้มผาง จ.ตาก บริเวณโดยรอบประกอบไปด้วยหมู่บ้านของชนเผ่ามากมายหลายหมู่บ้าน ซึ่งส่วนใหญ่เป็นชาวปกาเกอะญอ ที่ได้ดำรงชีวิตอยู่อาศัยกันมายาวนานหลายชั่วอายุคน มีวัฒนธรรมและภาษาเป็นของตนเอง 

    หมู่บ้านอุ้มผางคี ห่างจากโรงเรียนอุ้มผางวิทยาคม ซึ่งตั้งอยู่ในตัว อ.อุ้มผาง จ.ตาก ราว 16 กิโลเมตร เด็กๆส่วนใหญ่ เรียนระดับชั้นมัธยมศึกษา ที่โรงเรียนอุ้มผางวิทยาคม สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาตาก เด็กบางคนเรียนอยู่หอพักนอน ไม่กลับไปยังหมู่บ้าน เพื่อที่จะได้เรียนออนไลน์ รับสัญญาณอินเตอร์เน็ตจากโรงเรียน แต่เด็กๆในหมู่บ้านนี้ พ่อแม่ผู้ปกครองไม่อยากให้ลูกเข้าไปอยู่ที่ตัวอำเภอ เนื่องจากห่วงเรื่องความปลอดภัย และเพื่อความสบายใจของคนในหมู่บ้าน การอยู่ท่ามกลางป่าเขาลำเนาไพร ห่างไกลเมืองแบบนี้ จะทำให้พ่อแม่รู้สึกสบายใจมากกว่า 

    ทรงผลให้พวกเขาเหล่านี้ต้องเดินหาสัญญาณเพื่อเรียนออนไลน์ให้ทันเพื่อนคนอื่นๆ จึงทำให้เกิดภาพเหล่านี้ขึ้น

    เด็กๆ จึงต้องพากันเดินหาสัญญาณ เพื่อเรียนออนไลน์ให้ทันคนอื่น 

    นางฤทัยกัญญา ชูทอง ประชาสัมพันธ์ชำนาญการ สพม.ตาก บอกว่า ในเรื่องขอองการจัดการเรียนการสอนนั้น คุณครูโรงเรียนอุ้มผางวิทยาคม ใช้วิธีการแจกใบงานในบางวิชา และการเรียนออนไลน์ผสมผสานการเรียนรู้ ทำให้ในทุกๆ วันจันทร์-วันศุกร์ เด็กๆ ในหมู่บ้าน จะรวมตัวกันเดินทางไปสู่ยอดเขาชื่อว่า “บอเหน่อแฉะเบล้อ” มีความหมายว่า กระทิงแทงปลวก ซึ่งเป็นจุดรับสัญญาณได้เพียงแห่งเดียวในหมู่บ้าน ใช้เวลาเดินระยะทาง 5 กิโลเมตร เพื่อไปนั่งเรียนออนไลน์ที่นั่น 

    มีเพิงเล็กๆ พอกันความร้อนจากดวงอาทิตย์ และป้องกันน้ำฝนยามที่ฝนตก รวมทั้งร่วมกันช่วยเหลือการเรียน จากพี่ชั้นโตกว่า ก็ช่วยสอนน้องในชั้นเล็กกว่า ใครเข้าใจวิชาไหน ก็ช่วยเหลือพึ่งพาอาศัยกัน ช่วยกันอธิบายเรียนรู้ไปด้วยกัน จากนั้นเวลาเย็นก็รวมตัวกันเดินทางกลับมาสู่หมู่บ้าน

    ช่วงการเรียนแบบนี้ เด็กๆ ได้เดินทางสัมผัสธรรมชาติ ที่สวยงาม และใช้ความพยายามและอุตสาหะในการเล่าเรียนศึกษาแต่ละวัน 

    สิ่งที่เด็กๆได้นอกจากวิชาความรู้นั้น ความรับผิดชอบ มีวินัย มีน้ำใจ อดทน และแบ่งปัน เด็กๆก็จะได้เรียนรู้ในชีวิตจริงไปด้วยกัน และนี่คือการเรียนออนไลน์ในยุควิกฤตเช่นนี้ จากยอดเขา ลำเนาไพรที่คนในเมืองไม่สามารถเข้าใจและสัมผัสได้ ว่ามันยากลำบากมากเพียงใด กว่าจะมีสัญญาณให้ได้ใช้เรียน

.

    โพสต์ต้นฉบับของผู้ใช้เฟซบุ๊กที่ชื่อ Arda Kanokon ที่ระบุว่า "เช้าวันจันทร์ที่สดใสของเด็กๆ เดินขึ้นดอย 5 กิโลกว่าๆ กว่าจะได้เรียนเสียเหงื่อไปหลายหยด #แดดจะออกฝนจะตกเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ยุงกัด 24 ชั่วโมง เด็กๆ สู้ๆ เขานะ"

    มาดูว่าชาวเน็ตคิดอย่างไรบ้าง

    นี่แหละความจริงที่ผู้ใหญ่ต้องรู้และรีบแก้ไข

    ไม่ OK เลยนะที่ได้เห็นข่าวแบบนี้ ไม่สนับสนุนด้วย พวกเขาต้องดิ้นรน ลำบากเดิน 5 กิโลไปกลับ 10 กิโลไปเดินจริงมันไม่ชิวเหมือนภาพถ่ายหรอกนะ

    มันทำให้เห็นถึงการล้มเหลวของการศึกษาไทยค่ะ เด็กทุกคนควรเข้าถึงการศึกษาโดยไม่ต้องเดินขึ้นเขา 5 โล เพื่อเรียนออนไลน์

    ขอชื่นชมในความตั้งใจของครูและเด็กครับ ถ้าลำบากอาจปรับเปลี่ยนเป็นอัดคลิปสอนสลับบ้างน่าจะช่วยได้ ไม่มากก็น้อยสู้ๆ ครับ

    กว่าจะถึงก็เสียเหงื่อไปหลายหยดเหมือนกันนะ อนาคตที่ยิ่งใหญ่ต้องแลกมาด้วยความลำบาก และเรื่องราวระหว่างทางนั้น งดงามเสมอ อยากเป็นกำลังใจน้องๆ เหล่านี้สู้ๆ ต่อไปและหวังว่าจะมีหน่วยงานรัฐเข้าไปช่วยเหลือโดยด่วน อย่ามองข้ามเด็กเหล่านี้ ที่จะเป็นพลัง เป็นอนาคตของชาติ วันใดที่เขาประสบความสำเร็จ สร้างชื่อเสียงให้กับประเทศแล้วคุณจะรู้ว่า เด็กในวันนี้สำคัญต่อประเทศชาติมาก

ชมคลิป

คลิปเปิดไม่ออก >>> กดตรงนี้ คลิก <<<

ที่มา: เชียงใหม่นิวส์ Chiang Mai News ข่าวเชียงใหม่,ภาพ:  facebook  Arda Kanokon