กลายเป็นเรื่องราวที่น่าประทับใจเรื่องหนึ่ง เมื่อมีชายหนุ่มรายหนึ่งได้โพสต์เรื่องราวที่ทำให้ใครอาจจะ น้ำ ต า ซึ ม ไ ด้ เมื่อหนุ่มน้อยวัย 10 ขวบ ออกมาหาเงินด้วยแคน ซึ่งวันนั้นเป็นวันเด็กที่เด็กหลายๆคนอาจจะออกไปเล่นตามห้าง ตากแอร์เย็น แต่เด็กคนนี้กลับออกมาหาเงิน หวังแค่เอาเงินไปให้ย ายเท่านั้น

    ย้อนกลับไปไม่นานนี้ จากเฟชบุ๊ก “Jantranon Chayaninsiwakul” ได้โพสต์ภาพและข้อความไว้ว่า “เลยเสาไฟไปเพียงครึ่งก้าว คือพื้นที่ห้างใหญ่ ริมแม่น้ำเจ้าพระยา และพื้นที่ตรงหน้าคือตรอกทางเดินสู่ชุมชนชาวสวนที่เหลือพื้นที่แค่สัน ก ร ะ ดู ก งูกับบ้านไม่กี่หลังที่เต็มไปด้วยน้ำ ส ก ป ร ก และขยะ ต่างกันราวฟ้ากับ เ ห ว ถ้าสาวเท้าก้าวไปอีกด้านหนึ่งของรั้วกำแพงสูงบรรยากาศราวสรวงสวรรค์ 

    และวันเด็กวันนี้หลายคนจูงลูกหลานสู่ห้างดังรับแอร์เย็นๆ กินอาหารดีๆ มีเกมส์รางวัลมากมายแจกจ่ายเด็กๆในห้างดังนั้น มีเสียงเพลงให้เด็กๆได้เต้นรำ ถัดออกไปจากหน้าห้างดังไม่ไกล ใต้เสาไฟฟ้าแดดร้อนๆ มีเสียงเพลงแคนหมอลำครวญคร่ำดังแหวกผู้คน และความร้อนมา เป็นเสียงเพลงพิณแคนจากแดนอีสานใต้ ของเด็กชายคนหนึ่ง จากจังหวัดสุรินทร์

    เสียงเพลง ส ะ ท้ อ น ความแล้งร้อน และความขาดแคลนภายใน บอกกล่าวความรู้สึกสื่อสารผ่านตัวโน๊ตดนตรี จากลำไผ่ที่ร้อยรัดเป็นเครื่องดนตรี วันเด็กปีนีเด็กชายเป้ ถือโอกาสวันหยุดติดต่อ 3 วัน จูงมือย ายเดินทางจากจังหวัดสุรินทร์ดินแดนช้างศึก อีสานใต้จากบ้านนามุ่งหน้าสู่เมืองฟ้าเมืองสวรรค์ มาเป่าแคนเลี้ยงย าย และหารายได้ใช้ในการร่ำเรียนหนังสือ

เด็กน้อยยอดกตัญญู

    เป้อยู่ชั้น ป.4 โรงเรียนบ้านอาคุณ มีตาและยายอาชีพทำนา มารดาบิดาแยกร่างห่างหาย เป้เลยกลายมาเป็นลูกของย ายตั้งแต่ยังเล็กๆ ผมถามเป้ว่าวันเด็กอยากได้อะไร เป้ตอบโดยไม่ลังเลอะไร “อยากได้เงินให้ยาย” และได้ไว้ใช้เรียนหนังสือ

    ฝีไม้ลายมือของเป้ร่ายกลอนลำผ่านเสียงแคนได้ดีน่าชื่นชม วันเด็กของเขาช่างมากด้วยความหมาย เขาอาจเป็นเพียงในหนึ่งเด็กชาย หรือเด็กๆทั่วประเทศ ที่มิอาจใช้วันเด็กเหมือนคนอื่นๆ ถ้าปีหน้าหรือปีต่อๆไปให้เด็กเขียนความฝัน หรือคำขวัญเองจะได้ไหม..ไม่ใช่ผู้ใหญ่ ยั ด เ ยี ย ด ให้จะดีไหมครับ”

ข้อมูลและภาพจาก